Zdjęcia przedstawiają: Karkonosze, Sudety
Miejsce: Ignaców,  gmina Kobyla Góra, pow. ostrzeszowski, woj.wielkopolskie. 51.367972, 17.878194
Wysokość obserwatora: 278 m n.p.m.
Odległość (WGS84) :   Luční hora – 169,7 km Śnieżka – 165,6 km
Czas: 3 listopad 2024
Autor: Radosław Karwacki
Sprzęt: Canoan 7D Mark II Sigma 150-600 (C)
Mapa:

Mapa obserwacji wygenerowana w Google Maps za pomocą narzędzia.

Opis:   Kilkanaście lat temu, w 2012 roku, na forum astropolis.pl poruszono temat możliwości obserwacji Śnieżki z województwa wielkopolskiego. Wśród potencjalnych miejsc wymieniono wzniesienia w okolicach wsi Ignaców i Parzynów. Analizując azymut obserwacji w kierunku Śnieżki z tego miejsca, rozważano możliwość uchwycenia momentu, gdy Słońce zachodzi za najwyższym szczytem Karkonoszy i Sudetów. Obserwacja nie wymaga wprawdzie zwiększonej refrakcji atmosfesferycznej, jednak dystans prawie 170 km z terenu nizinnego jest duży co sprawia że obserwację można zaliczyć do trudnych. Na uchwycenie Karkonoszy z tego miejsca nie trzeba było jednak długo czekać. – wykonana została w 2013 roku,

Realizacja projektu, w którym tarcza słoneczna zachodzi za Śnieżką, udała się jednak dopiero w listopadzie 2024 roku. To właśnie ta obserwacja prezentowana jest w niniejszym wpisie. Autorem fotografii jest Radosław Karwacki, który, co ciekawe, był także autorem wspomnianego wpisu na forum astropolis. Warto dodać, że na zdjęciach uchwycono również szczyt Luční hory w czeskiej części Karkonoszy. Odległość do tego szczytu wynosi 169,8 km, co stanowi rekord naziemnych dalekich obserwacji z terenu województwa wielkopolskiego.

Symulacja obrazu dla stałej refrakcji atmosferycznej o wsp. 0,14 (www.udeuschle.de ). Karkonosze są widoczne w standardowych warunkach atmosferycznych z Ignacowa w woj.wielkopolskim.

Przejdźmy do relacji opisowej i zdjęciowej autora zdjęć Sudetów z Wielkopolski z 3 listopada 2024 r Radosława Karweckiego:

Szczyt pojawił się na zdjęciach na kilka minut przed zachodem, gdy Słońce podbiło kontrast, i pozostał widoczny ok. 10 minut po zachodzie Słońca – widok był wspaniały a Śnieżkę było widać jak na dłoni gołym okiem. Przez lornetkę 10×50 naprawdę można było cieszyć oczy widokiem!

 

Punkt obserwacyjny w Ignacowie znajduje się na niewielkim wzniesieniu na Wzgórzach Ostrzeszowskich.  Fot. Radosław Karwacki.
Zachód Słońca za Śnieżką (165,6 km) z powiatu ostrzeszowskiego w Wielkopolsce. Widoczne plamy 3878, 3879, i 3881. Fot. Radosław Karwacki
Na zdjęciu widoczna Lucnia Hora (169,7 km) z prawej strony Śnieżki. Fot. Radosław Karwacki

 

Symulacja z aplikacji peakfinder.

 

Zachód słońca za Śnieżką z Ignacowa w woj.wielkopolskim. For. Radosław Karwacki.

 

Szerszy kadr. Karkonosze widziane z Wielkopolski. Fot. Radosław Karwacki.

Na koniec ciekawostka. Teoretycznie możliwa jest obserwacja Śnieżki nawet z Poznania a dokładnie z komina EC Karolin. Oczywiście widok jest możliwy też w drugą stronę co byłoby „łatwiejsze” czyli światła komina EC Karolin ze Śnieżki.