Dalekie Obserwacje – rodzaje , definicja, uwagi

Dalekie Obserwacje, zwane także Obserwacjami Długodystansowymi, to rodzaj obserwacji wizualnej lub fotografii mający na celu uchwycenie obiektów z odległych dystansów. Obiektem obserwacji jest zazwyczaj obiekt materialny nieożywiony, może to być zarówno element naturalny (np. góra czy wzniesienie) jak i antropogeniczny (np. maszt). Obserwatorium, czyli punkt obserwacyjny, może być dowolnym miejscem, z którego dokonywana jest obserwacja długodystansowa.

Wyróżniamy dwa główne typy Dalekich Obserwacji:

A. Dalekie Obserwacje Naziemne:

• Najczęstszy typ obejmuje szeroko rozumiany krajobraz Ziemi, zarówno elementy naturalne, jak i te stworzone przez człowieka.
• Obserwacja wymaga, aby obserwator lub sprzęt rejestrujący znajdował się na powierzchni Ziemi lub obiekcie z nią związanym.
• Elementy naturalne to łańcuchy górskie, szczyty, czy inne rozpoznawalne formacje przyrody nieożywionej.
• Elementy antropogeniczne to wszelkie obiekty ludzkie, takie jak wieże telewizyjne, maszty telefonii komórkowej, wieżowce, czy tereny górnicze.

B. Dalekie Obserwacje Lotnicze:

• Dotyczą sytuacji, w której obserwator lub sprzęt rejestrujący nie jest związany z powierzchnią Ziemi.
• Przykłady to fotografie z drona lub samolotu.
• Celem jest dostrzeżenie obiektu na powierzchni Ziemi lub z nią zintegrowanego.
• Wykorzystanie dronów staje się coraz bardziej popularne w fotografii krajobrazowej, umożliwiając skuteczne i szybkie fotografowanie daleko położonych obiektów z obszarów wcześniej trudno dostępnych.

Dalekie Obserwacje nie obejmują:

• Ciał niebieskich, ponieważ astronomia i astrofotografia zajmują się obserwacją obiektów kosmicznych.
• Sztucznych satelitów, które również są obiektem badań astronomicznych.
• Aircraft spottingu, z wyjątkiem momentu wschodu lub zachodu Słońca lub Księżyca, gdy samolot przelatuje w ich bliskiej odległości kątowej.
• Chmur, smug kondensacyjnych, cieni odległych gór, promieni zmierzchowych, obłoków kondensacyjnych, kłębów dymu i zwierząt, ze względu na ich wpływ na warunki atmosferyczne lub trudność w ich obserwacji.
• Łun miejscowych, będących efektem zanieczyszczenia świetlnego, negatywnie wpływających na obserwacje nocne.

• Obserwacje dronem posadzonym na obiekcie zintegrowanym z powierzchnią Ziemi, gdy wejście na obiekt jest niedostępne lub niebezpieczne.
• Obserwacje dronem w bezpośrednim sąsiedztwie obiektu, przy zachowaniu określonych odległości od niego.

Obserwacje naziemne nie obejmują:

• Obserwacji z drona w sytuacji, gdy obserwator jest w sporej odległości od obiektu, np. kierując dronem w miejsce docelowej obserwacji zamiast znajdując się na miejscu samodzielnie.
• Obserwacji obiektów z balonu, spadochronu lub paralotni, jeśli znajdują się w obrębie wysokości odpowiadającej lokalnym przeszkodom terenowym, takim jak obiekty o wysokości do ok. 30-35 m. W takich przypadkach paralaksa może zakłócić widok odległego horyzontu.

1. Widoczne obserwacje długodystansowe:

   • Podstawowym kryterium jest jedynie dostrzeżenie obiektu.
   • Minimalny kontrast obiektu na tle jego tła wystarcza do jego zauważenia dla ludzkiego oka.
   • Dopuszcza się obróbkę zdjęć w celu uzyskania wymiernego rezultatu, zwłaszcza w celach naukowych, takich jak analiza zjawiska refrakcji.
   • „Pojawienie się” obiektu w miejscu, gdzie teoretycznie nie powinien się znajdować, jest istotnym elementem tego typu obserwacji.

2. Szczegółowe obserwacje długodystansowe:

   • Oprócz widoczności samego obiektu na horyzoncie, obserwator jest w stanie odróżnić szczegóły jego powierzchni.
   • Możliwość wyszczególnienia poszczególnych rodzajów pokrycia danego obiektu przynosi korzyści w studiowaniu przejrzystości atmosfery.
   • Przykłady to rozróżnianie miejsc pokrytych śniegiem czy stoków porośniętych lasem.

3. Przejrzyste obserwacje długodystansowe:

   • Charakteryzują się najlepszą jakością obserwowanego obiektu, gdzie większość cech jest dobrze widoczna.
   • Obserwacje te pozwalają na precyzyjne wskazywanie detali, takich jak ważniejsze żleby w terenie górskim czy nawet identyfikację konkretnych obiektów, na przykład hotelu na szczycie góry.
   • Warunki sprzyjające tego typu obserwacjom umożliwiają również badania techniczne sprzętu, pozwalając na pomiar stopnia dystorsji.
   • Przejrzyste obserwacje długodystansowe stanowią cenny materiał naukowy do wizualnych pomiarów lokalnych turbulencji atmosferycznej.